ذهب رندان

• آنکه دل بگسلد از هر دو جهان، درویش است

• آنکه بگذشت ز پیدا و نهان، درویش است

• خرقه و خانقه از مذهب رندان دور است

• آنکه دوری‌ کُند از این و، از آن درویش است

• نیست درویش که دارد کُله درویشی‌

• آنکه نادیده کُلاه و، سر و، جان درویش است

• حلقه‌ی‌ ذکر میارای‌! که ذاکریا است

• آنکه ذاکر بشناسد به عیان، درویش است

• هر که در جمع کسان دعوی‌ درویشی‌ کرد

• به حقیقت، نه که با ورد زبان، درویش است

• صوفی‌‌‌ای‌ کو به هوای‌ دل خود شد درویش

• بنده‌ی‌ همت خویش است، چسان درویش است؟

درگاه جمال

• هر کُجا پا بنهی‌ حُسن وی‌ آنجا پیداست

• هر کُجا سر بنهی‌ سجده‌ گه آن زیباست

• همه سرگشته‌ ی‌ آن زلف چلیپای‌ ویند

• در غم هجر رُخش، این همه شور و غوغاست

• جُمله خوبان بَرِ حُسن تو سجود آوردند

• این چه رنجی‌ است که گنجینه‌ی‌ پیر و بُرناست؟

• عاشقان، صدرنشینان جهان قُدسند

• سرفراز آنکه به درگاه جمال تو گداست

• فارغ از ما و من است آنکه به کوی‌ تو خزید

• غافل از هر دو جهان، کی‌ به هوای‌ من و ماست؟!

• بر کن این خِرقه‌ی‌ آلوده و، این بت بشکن!

• به در عشق فرود آی‌! که آن قبله‌نماست.